::یک فنجان چای (بهزاد منفرد)::
::یک فنجان چای (بهزاد منفرد)::

::یک فنجان چای (بهزاد منفرد)::

فهموندن

گاهی اوقات هرچی هست و نمیشه فهموند بیخیال باید شد ولشون کرد . بعضی ها محکومم به نفهمیدن و دیگه وقت گذاشتن براشون ارزشی نداره چون نمی خوان .

خیلی ها دوست دارن بگن فرشته هستند و بهتر از همه  می دونند.

این فرشته ها خودشون دروغ و سر لوحه کار خودشون قرار دادن  ، متاسفانه مشکل ادم های دروغگو اینه که حرف هیچ کس و باور نمی کنند برای همین شاید از موضع خودشون کوتاه نمیان . من همیشه یه سوال تو ذهنم خیلی درگیرم کرده سالها باهام هست . اونم اینکه چرا ادمها دوست دارن به کسی که کمکی نمی خواد کمک کنند شاید کم کم باید بیخیال همه شم.

در این که گرگ بودم شکی نیست .

در اینکه از رمز لبریزم شکی نیست

از اینکه دست خیلی ها برام رو هستش شکی نیست .

از اینکه می دونم کجا چی بگم و یا کجا هیچی نگم هم شکی نیست.

از اینکه می دونم دوست و دشمن کیه ولی به روی خودم نمیارم هم شکی نیست .

از اینکه میرم تو دل خطر و سالم میام بیرون شکی نیست .

از اینکه به ادمای احمق می خندم و درجا بروشون میارم هم شکی نیست .

ولی اینا صفت یه ادم بد نیست .

نباید گشت دنبال چیزی که نیست

یکم باید شک کرد ولی عمل  و هم دید .


یکم باید دید 

باچشمای باز بدون حاشیه

هرچی نیست و هم دید

یکم فکر کن با ذهنی باز

یکم ذکر کن با چشمی باز

ولی دروغ نگو به خودت 

یه وقتایی باید خودتم دید

من اینه تو نیستم

من واسه خودم دنیایی دارم

من بهانه تو نیستم

شرمتم می گه واست انکاری دارم

ولی جای تو نیستم

از من نگو

هرچی هستی من نیستم

باز نشین یه گوشه بگو منم خدایی دارم


درست میشه

یه مشت داستانی که اصلا نه ته داره نه سر تو ذهنم این روزا داره وول می خوره و وقتی گوش می دم برام خیلی جالبه . هر برهه از زندگیم واسه خودش یه کتابه  ! یه کتاب نا نوشته که فقط خودم دوست دارم بدونم . این روزها حالم بد نیست صدای تیک تیک ذهنمو میشنوم البته یکم خش داره که اونم درست میشه . مثل همیشه بدونه اینکه خودم براش تلاشی کنم همه چیز درست میشه . حرف از تلاش شد این چند سال فکر می کردم دارم تلاش می کنم . در صورتی که تصمیمی که می گیرم  همون تلاش اصلیه . باقیشو خودم میره . همونی که ماشین ذهنمه . تصمیمام عوض شد زورمم داره زیاد میشه انقدر که دیگه خودمم داره شکست میده . و قانعم می کنه که بعضی راه های قبلی و عوض کنم . مثل یه خواب چند ساله است حال این روزام    که بیدار شدم دو تا بال روی خودم حس می کنم و با یه دنیا تجربه بیمارم نشدم . همه چیز خوبه ملالی نیست .  بعد چند سال یه عالمه ادم یه جا دیدم زندگی کردم و کلی چیز جدید دیدم . قوه تخیلم داره رشد می کنه کلمات و با کلی نقص تحریر می کنه که اونم باکی نیست به زودی همه چیز درست می شه و منم مشکلی ندارم اصلا با حال این روزام . ادما همینن هیچی ازشون عوض نمی شه تنها چیزی که عوض شده خوده منم که از اینم اصلا ناراحات نیستم دم همه اونایی که تو این راه کمک کردن گرم .

ولی خوب بعضی ها نیت خوبی ندارن که اونا هم مثل همیشه هستند دیگه کاریشون نمیشه کرد و دلخوری ازشون داشت باید سر کرد و دید سرنوشت خودش براشون داره چی تو  چنته


یه موقع هایی

یه موقع هایی هست که حال هیچی نی
میذاری پیش بیاد جای پیش بینی
هرچی هر جور باشه گیر میدی و
به چشم نمیاد حتی دا* ویترینش
ترجیح به خوابه جا بیدار بودن
جا دوییدن ترجیحته باشه پات روهم
مثِ اینا نیستی که توو کافه آرومن
و اصاً واست عندِ ضدِ حاله رام بودن
منم نمیخواستم اینجوری شی که
گاهی وقتا خوب میرونی پیست کوچیکته
اونی هم که باش فاز پیاده روی داری
میاد و توو جیبات هرچی نیست بو میکشه هه
شایدم من سخت میگیرم
شایدم من دست با هرکی میدم اینه
تو اول ببین من چی میگم
بعد اگه حق نبود من نمیگم دیگه
خواستم مثِ خودم باشم همین
رومو کم کردم أ توو مرد باشم همین
همه دیدن ازم هر عکس العملی
گاهی نه آشتی میکنی نه قهرو بلدی
صدای چیکه ی آب میاد و
دلت یه شیش هفت ماه خواب میخواد و
یه نفر که وایسه پات
اَی بابا کی میفهمه حال ما رو آخه

یه موقع هایی حس و حالِ هیچی نی
نه حال حرف زدن نه حالِ پیش بینی
فقط دوس داری کامِ پیپ بگیری و
حتی یه مسیرِ صافو ُرِ پیچ میبینی
دلت تنگه واسه یکی أ خودت
هر کی هم میاد بازم نمیشن خودت
از اونایی که فُولتو (خطا) بگیرن پُره
پَ مهم نی اگه روزی بپیچن دورت
فقط میمونی تا بگذره امورات
بهتر از اینه بیجا بشکنه غرورت
میگن مساله رو کِش نده توو روزات
حتی اگه ریدن توو اعصاب و توو روحت
دوباره چِشاتو بستی توو لاک
همه خرجی پولات جایِ تفریح توو جات
لش کنی با اینکه میتونی وایسی رو پات
پشتِ ماسکی أ یه نسیم هم ساختی کولاک
حالِ هیچی نی ، حالِ هیچی نی
یه موقع هایی اصاً و حالِ هیچی نی

یه وقتا با همه اوکیی جز خودت
نمیفهمی چطوری صبح شده
انگار هیچ آپشنی نیست حالتو خوب کنه
انگار خدا این دفعه نمیرسه خوب موقع
به هیچ کاری نمیشکه حوصلت
سینکِ خونه میشه پُر ظرف و
جواب همه کجایی ها میشه خونه ام
اوضاع طوریه نداری حالِ خودتم اصاً نه
اونقد خسته ای ببُری نه اونقد انگیزه برا ادامه
هر روز میگی یه روز خوب یه روز دیگه ــَس
دَر میری از هرجا سر صدائه
مثل یه نمودارِ خطیه رَویَیت
دورتو نگاه میبینی هرکی یه وَری رفت
هر کدوم أ رفیقات یه حرکتی زدن
اما تو هنوز ول معطلی
از نگاه های معنی دار بریدی
هرکی هر چی میگه میگی هرچی تو میگی
اصاً کشش بحث رو موده اینطوری نی
کارِ شما هم به ما میفته طوری نی
تا اینجاش رفت خب باقیشم میره
ما که سِر شدیم بعد از این حالا هر چیه
تا الآن که هرجا راه داره رفتیمش
ولی خب یه موقع هایی مُخه درگیره
حالِ هیچی نی ، حالِ هیچی نی
یه موقع هایی اصلا و حالِ هیچی نی

پلک که میزنه

یه وحشی تو جنگل اگه شیر نباشه شکار میشه اگه بره باشه شکار شیر میشه و این جنگ ظاهر و روباه نظاره می کنه و نیم نگاهه به سنجابی داره که لابه لای برگ های بلند  درخت افسردگی فندق می خوره تو یه لحظه شکار عقابی میشه که چشماش در بی کران ابی ها با بال های تنومندش شناور میشه پروازش ترس بچه اهویی است که در دشت سبز ففط می دود و گوشه در دندان های ببر رنگین تکه تکه می شود زوزه گرگ در انطرف ندای غروب می دهد و لاشخورها تفاله غذای ببر را می خورند . و جغد سکوت می کند و این همان ندای شب است ماه در ان شب کامل است و روباه یه پلک می زند تا همه اتفاقاتو بفهمد 


خیلی نوشتم این روزها ولی منتشر نکردم اینم نمی دونم چی شد منتشر کردم در کل حالم زیاد روبه را نیست و این برای من نگذرد به این زودیا