مداد رنگی

بوم را که در دست می گیریم قلم را در دست دیگر حتما خواهیم دید ، فکر ما پر از اندیشه های دیروز  هدفمان نقش کشیدن این خاطره هاست در این بوم سفید ، و زمان تنها یار ما که می گذرد و باز می گذرد .

بچگی را بیاد آورید با مداد رنگی ها وقتی چمباته زده روی فرش های گل گلی مادربزرگ ابر می کشیدیم و درخت و خورشید و رودخانه همه چیز خوب بود غیر از زیبایی چیزی نبود.  در باورمان مداد رندگی ها که کوچک شدن از بس تراشیده شدن صورت ما هم نیز تراشیده شد و مرد نام گرفتیم تنها رنگ ما برای به تصویر کشیدن هرچه بود سیاه بود . پاکنی نبود،  دگر نوشتیم و اشتباهات گردن نسل بعد افتاد توجیحش سن بزرگان که بیشتر است خوب!